Dan zijn er ook nog de nodige vriendinnen, die komen helpen bij het spenen en socialiseren van de kittens.
 
Ook mensen die ooit eens een kitten bij me gekocht hebben, mogen hiervoor altijd langs komen. Dan zien ze een nest van hun ras eerder dan vaak gebeurde toen hun eigen kitten opgroeide. En voor de huidige kittens is het goed om zoveel mogelijk verschillende lieve mensen te leren kennen.

 Elly, heeft 2 Chaska-OSH-kittens en kwam daarna nog enkele keren spelen met nestjes (ook Burmeesjes)

evenals Marenne en Rob...
 
Ik weet wel zeker dat ik het zonder al deze hulp echt niet zou redden, dus hierbij: bedankt!!!
 
Overigens, voor alle duidelijkheid: alle hulp die ik krijg is op vrijwillige basis; ik heb dus geen mensen in dienst
 
Een cattery is een hobby, waar geld bij moet; geen bedrijf waar geld verdiend wordt...
 
Tenslotte wil ik ook alle adviezen en hulp die ik krijg en heb gekregen van ervaren fokkers, hier niet onvermeld laten. Toen Amor haar 1e nest kreeg en ik het echt niet redde met de voeding van 9 premature kittens, hebben Anke Reefs, die mij nog niet eens persoonlijk kende, en Anneke Sepers, die alleen een Pers aan een vriendin verkocht had, zich aangeboden om een aantal kittens bij een zogende poes van hen te leggen. Daarmee hebben ze risico's genomen voor hun eigen cattery en zich een hoop zorgen en verdriet op de hals gehaald...
 
Je hoort vaak erg negatieve verhalen over de catfancy, maar dit gebeurt dus ook!
 
Van Tineke, Yvonne, Laura, Ingrid en de mensen op de Burmezenlijst heb ik veel geleerd en ik ben blij dat zij hun ervaring ter beschikking wilden stellen.
 
De fijne kneepjes van het fokken leer je niet uit een boekje en een gemiddelde dierenarts heeft er ook niet voldoende ervaring mee. Fokkers zijn een minderheid; slechts 5% van de aanwezige katten in ons land en dus van zijn patiëntenbestand. Gelukkig heb ik de laatste jaren een goede dierenarts met ook veel fokkers in zijn praktijk.

Op mijn beurt wil ik mijn kennis en ervaring graag overdragen aan anderen.