Cattery Chaska


In Memoriam: Veertje en Pluis

 
 
 
 

Toen ik in 2002 begon met fokken van Oosters Kortharen, Siamezen en Burmezen had ik al 2 katten: Veertje, een zwarte half-Siamees en Pluis, een Heilige Birmaan. Zij hebben alle nestjes met bewondering gadegeslagen - mijnheer Pluis moest dan van de moeders in de studeerkamer als er gezoogd werd en schikte zich altijd heel lief in dat lot - en zijn op 12-jarige leeftijd kort na elkaar overleden. Op deze pagina wil ik hen met liefde gedenken...

Veertje

Veertje kwam van een Siamese moeder, die niet op dekvakantie wilde bij een vreemde kater. Toen hebben haar mensen haar maar in de tuin losgelaten en heeft ze de mooiste zwarte kater uitgekozen die zo kon vinden. En een van hun kindjes was Veertje; ik was meteen verliefd op haar toen ik haar zag...

Veertje was heel erg aan mij gehecht en bewaakte mij als een echte waakhond! Zij maakte mij enthousiast voor het Siamezen/Oosters Kortharen ras, vanwege haar karakter. Daarom koos ik als eerste fokpoes voor een ebony Oosters Korthaar, Amor. Ik dacht: als ik een zwarte neem, denkt Veertje dat het een kindje van haar is. Maar Veertje was niet zo dom om daar in te stinken; desondanks werden ze dikke maatjes...

Veertje (voor) met Amor in een hangmandje...

Veertje hield veel van de Burmezen; hier gearmd met Guapa...

Toen Veertje jong was, leek ze net een Oosters Korthaar, maar toen ze volwassen en gecastreerd was, werd ze behoorlijk dik. En met al dat lekkere eten voor de kittens overal was op dieet zetten niet haalbaar. Maar Veertje was heel gelukkig, ook met de kittens, en op een gegeven moment is ze plotseling overleden aan een bloedprop in de bloedbaan waardoor ze verlamd raakte. De prognose was heel erg slecht en ze zou veel pijn houden, dus heb ik haar rustig laten inslapen in mijn armen...

Het laatste jaar dat Veertje leefde, ging ze heel close om met Doppie Do Do. Ik heb dan ook het gevoel dat sinds Veertje de Regenboogbrug over is gegaan, dat ze een deel van zichzelf bij Doppie heeft achtergelaten. Soms betrap ik me er zelfs op dat ik Doppie roep met Veertjes naam...

Mijnheer Pluis

Pluis heette officieel Donny van de Simona's - een cattery die nog steeds actief is - is in maar 1996 geboren. Eigenlijk had ie dekkater moeten worden, maar ze hadden geen kamer meer over in huis... Hij was heel erg mooi en had een goeiig karakter.

Pluis had een schittende bontkraag!

Pluis vond altijd dat ie wel een ereplekje verdiende. Dus kroop hij vaak middenin de kerststal...!

Pluis moest van de moeders altijd een end opzouten als de kittens klein waren...hij had dan een favoriet plekje: in een ligmandje waar hij nèt in paste, vlak voor mijn pc... Hij lachte dan in zijn vuistje, want daar was ik ook heel regelmatig om foto's van het nest op de site te zetten...

Pluis had de uitstraling van een Pasha! Hij is trouwens ook één keer vader geworden; hij heeft namelijk met Veertje kindjes gemaakt! Twee kinderen kregen ze: 1 zwart poesje met een wit bikini'tje en 1 Thai-aandoend katertje (de langhaarfactor is recessief). Pluis was een hele lieve papa. Toen ze klein waren, mocht hij van Veertje niet in de kraamkamer komen. Ze scheidde dan een stofje af, waar Pluis vreselijk van moest kwijlen... Maar toen ze groter waren ging hij circusje spelen voor hen...hij kwam dan heel hard aan rennen en remde dan accuut, waardoor ie over de kop buitelde vlak voor zijn kinderen. Die vonden dat wel een aardige vertoning... Pluis was een trouwe, goedgehumeurde kater

Pluis had een wat zwak darmstelsel en hij was dus snel aan de diarree. Toen hij jong was, was het voldoende als hij verse hart at of Carnibest. Toen hij oud was en 'op' zijn z'n darmen hem fataal geworden...hij raakte chronisch aan de diarree en niets kon meer baten. Toen ik aan hem merkte dat hij er echt ongelukkig van werd om er zo aan toe te zijn, heb ik hem rustig laten inslapen. Er hangt nog steeds een mooie foto van hem in huis.