Op 9 oktober weer een leuke update:
Ha die Lucia,
Weer even een update( van Meike dit keer). We vinden het zo leuk om de
ontwikkelingen met je te delen.
Gisteren is Nathan voor het eerste een uurtje of 8 alleen geweest. Dat vonden we
heel spannend. We hebben hem nog niet met de andere twee samen gelaten dat leek
ons nog wat te vroeg. Dus hij is lekker op onze slaapkamer geweest. Het is
hartstikke goed gegaan we troffen hem bij terugkomst net zo aan als bij weg gaan.
Hij was natuurlijk erg blij om ons weer te zien.
Ifan vind het op dit moment even wat minder allemaal, hij krijgt nauwelijks de
kans om bij ons te zijn, Nathan loopt constant ons achterna en zodra ifan
toenadering tot ons zoekt is Nathan ook gelijk van de partij en dat vindt Ifan
minder. Normaal slaapt Ifan ook bij ons in bed, maar nu durft ie niet omdat
Nathan er dan gelijk met zijn neusje bij komt te staan. We gunnen het maar de
tijd.
Vandaag is de krabton gekomen, leuk ding en Nathan ging er gelijk aan hangen en
in zitten dus hopelijk gaat ie hier nu zijn nageltjes lekker aan scherpen. We
sturen je nog een foto in een volgende mail (je kunt nooit genoeg foto’s maken…..;-))
Vanochtend heb ik de foto’s die je ons hebt gegeven op die dvd zitten bekijken.
Wat ontzettend leuk! Heel erg bedankt daarvoor, zo hebben we toch indruk van hoe
het allemaal is gegaan. Helemaal super dat je zo actief en bijna dagelijks
foto’s hebt gemaakt. Mooi ook om te zien hoe ze net geboren zijn.
Groetjes van Meike en Maurice en een poezenpoot van Nathan (die net bijna met
zijn poezenpootje een vaas bloemen omver zat te duwen…..o zo ondeugend….)
_______________________________________________________________________________________________________________________________
Foto's!!! 6 oktober:
trotse Nathan op de klimpaal;
Ifan kijkt nog even toe...
en ja
hoor...Nathan heeft zich geïnstalleerd in zijn radiatormandje... (cadeautje uit
mijn kittenpakket)
Nathan in de stoel van Maus
.... hij kijkt lekker zelfverzekerd de camera in!:
HET MOMENT .... Ifan en
Nathan gebroederlijk naast elkaar bij Meike op schoot ... meteen de camera
gepakt!
Dit is overigens tijdens Spiderman... ook wij hebben deze zitten kijken (op het
idee gebracht door jou..)
Dit wilden we je natuurlijk niet onthouden!
Groeten, Maurice en Meike:
_______________________________________________________________________________________________________________________________
Dag 7:
We hebben gisteren trouwens een
bestelling geplaatst bij zooplus; wat een groot assortiment!
En goede (natuurlijke) producten. We hebben voor Nathan een mooie voorraad met
heerlijk natvoer besteld.
We hebben er ook een krabton besteld. Nathan zit vaak aan de bank te krabben en
dat hebben we liever niet.. L
Hij moet natuurlijk wel een alternatief hebben.
_______________________________________________________________________________________________________________________________
Dag 6:
Het gaat nu helemaal zoals Maurice en Meike
gehoopt hadden...Ifan en Nathan zijn vriendjes geworden!!
Nathan is duidelijk een
stuk rustiger, hij voelt zich steeds meer op zijn gemak. Hij miauwt met de dag
minder en vooral hij en Ifan beginnen elkaar steeds leuker te vinden. Ifan is
volgens mij helemaal blij met Nathan, hij wil steeds bij hem zijn en kijken wat
ie allemaal aan het doen is. Ze rennen achter elkaar aan en Ifan is speelser dan
anders. Leuk om te zien wat een invloed Nathan heeft. We hebben “kraamvisite”
gehad van onze overbuurvrouw die altijd voor de katten zorgt als we met vakantie
zijn, nou Nathan ging gelijk bij haar liggen dus haar heeft hij ook geaccepteerd!
Maus trekt zich een beetje terug boven en is een beetje chagrijnig. Dat kennen
we niet anders hoor van haar, dat ze haar humeurtjes heeft (net een vrouw zegt
Maurice dan….zullen we hormoontjes zijn). Het is ook wat twee van die jonge
kerels om je heen op je ouwe dag ;-)_______________________________________________________________________________________________________________________________
Dag 5 (deze keer is de mail van Meike):
Wat een heerlijk mannetje is
die Nathan. Het gaat nog steeds helemaal fantastisch! Hij lijkt al wat rustiger
wat betreft het miauwen. Gisteravond hebben Nathan en Ifan samen bij mij (Meike)
op schoot gelegen!!! Heel bijzonder. Ifan begint het duidelijk steeds leuker en
vertrouwder te vinden. Vanochtend hebben ze samen gespeeld met muisjes en een
spercieboon. Ifan is op de één of ander manier gek van sperciebonen. Hij heeft
ook direct in de gaten als wij sperciebonen gaan eten. Wanneer ik ze ga afhalen
komt hij erbij en wil er een paar om mee te spelen. Nathan zag dat ook gelijk
wel zitten, dus door de sperciebonen van gisteravond zijn Ifan en Nathan
verbroederd. (nathan komt weer even meekijken op het scherm…..) Vanochtend
renden ze samen achterelkaar door de kamer aan, echt uit speelsigheid, heel
schattig.
Wat ook nog heel grappig was, was dat hij echt naar de tv lijkt te kijken af en
toe. Gisteravond hadden we een film opstaan en daar kwamen op een gegeven moment
wat katten in voor die hard miauwden, Nathan reageerde er gelijk op door mee te
gaan miauwen.!
Maus heeft gisteravond of vanochtend toch even haar stempel gedrukt door te
sproeien tegen het raam beneden (gelukkig tegen het raam, dat was makkelijk
schoonmaken). Dat heeft ze ook een tijdje gedaan toen Ifan er net was. Ze wil
duidelijk haar plek markeren. We knuffelen haar maar veel, hopelijk went ze er
dan snel aan.
Nou Lucia, je bent weer even op de hoogte.
Heel veel groetjes van Meike, Maurice, Nathan, Ifan en Maus.
_______________________________________________________________________________________________________________________________
En op 3 oktober de volgende update:
Nacht 3 is perfect verlopen. Ook
deze nacht heeft Nathan de hele nacht stil in mijn armen geslapen.
Hij voelt zich volgens ons helemaal op zijn gemak.
Ook Meike is helemaal enthousiast; gisteravond heeft Nathan heerlijk bij Meike
gelegen.
Hij vleit zich heerlijk tot in haar hals neer…
Hij eet en drinkt goed en zijn ontlasting is normaal.
Nathan is echt heel levendig; je merkt dat hij intelligent is; hij heeft alles
zó door.
Het is ook heel apart, ik ga net zitten om een bericht aan je te sturen (Nathan
was toch druk bezig) en
plots komt ie op schoot liggen … hij typt nog even niets.. maar toch. Zit met
zijn oogjes dicht. <ik denk dat ie
telepathisch oppikt dat Maurice mij gaat mailen en zich óók even op mij afstemt...wat
hield dit manneke veel van mij...! En wat ben ik blij dat ik zùlke lieve nieuwe
eigenaars voor hem gevonden heb!>
Tussen de kattenbeesten onderling gaat het eigenlijk best goed; er wordt al druk
gesnuffeld zonder direct te blazen.
Maus is gewoon zichzelf en Ifan wordt ook steeds rustiger.
Ik denk dat je gelijk
hebt mbt het miauwen; ik ‘praat’ inderdaad terug en hij komt dan ook direct.
_______________________________________________________________________________________________________________________________
De volgende update:
Alles is goed hoor.
Nadat Meike terug is gekomen van haar werk zijn we druk met de katten bezig
geweest, gekookt , wat op de bank gezeten en vroeg naar bed gegaan.
We waren wel een beetje gebroken van de vorige nacht.
Het grappige is dat Nathan rond 17.00 uur boven op de zoldertrap ging slapen.
Alsof hij het als een grote krabpaal ziet… wel mooi overzicht.
De nacht is rustig verlopen. Hij is ontzettend lief en kroelerig. We snappen nu
ook dat ie spinnenkop heet, wat kan hij knorren!
De hele nacht heeft ie in mijn armen/hals gelegen zonder een kik te geven.
Op zich niet gek; hij is gisteren eigenlijk de gehele dag en avond beziggeweest!
's Morgens ging ie op en neer van Meike en mij om te kroelen.
Vooral ’s ochtends is ie niet weg te slaan bij me, wil alleen maar kroelen.
Hij eet goed, ik betrapte hem net zelfs op het eten van brokjes uit een bakje
wat op zolder staat voor Ifan en Maus.
Nu zitten we even rustig (zelfs Nathan) op de bank met de laptop. Ook Maus zit
erbij op de leuning.
Ifan vindt het wat lastiger. We zien duidelijke progressie; Ifan komt al
dichterbij en komt rustiger over.
Nathan is wel erg vaak en lang aan het miauwen; Ifan is erg fijn gehorig en
wilde vanochtend niet binnenkomen, omdat Nathan erg veel lawaai maakte.
Het miauw stopt eigenlijk alleen als ie rustig bij mij of ons ligt. (tijdens het
spelen en eten) Geeft hij hier iets mee aan; kunnen we iets voor hem doen om dit
te verminderen?
Als Nathan in een nieuwe kamer komt gaat ie harder miauwen, als ik er dan bij
kom wordt het zachter..
Ik ben ook benieuwd hoe hij op andere mensen reageert, We hebben bewust de
bezoekverzoekjes even afgeslagen.
Op dit moment zit ik op de bank en ligt ie op mijn schoot te slapen, en zit ik
schuin met 1 hand te typen…
De nazorg met allerhande tips wordt gewaardeerd!
Over het mauwen schrijf ik het volgende:
Ifan ziet het miauwen als machogedrag; hij
denkt dat Nathan erg dominant is en dat ie daarom zo veel mauwt. Ach, hij komt
er nog wel achter dat dit niet zo is,...
en:
als ie ergens een end van je vandaan zit, zou
je kunnen antwoorden om hem gerust te stellen; gewoon je stem laten horen; tegen
hem zeggen dat alles goed is...eventueel zeggen: "ik ben hier... kom maar..."
Dat doe ik ook altijd en meestal komen ze er dan blij aan rennen...;-) Als je
bij een volgend nest hier eens gezellig komt kijken, dan zul je ook merken dat
kittens altijd veel bevestiging nodig hebben. Als ze hier nog niet zo lang vrij
en los door het huis lopen, zal de moeder zeer regelmatig een zacht geluidje
laten horen, om aan te geven waar zij is. Zodat de kittens in geval van paniek
altijd meteen naar haar toe kunnen komen rennen... In zo'n situatie voelt Nathan
zich nu ook weer even en jullie zijn z'n mama ;-) Alles is nieuw en eng en je
weet nog niet goed waar de gevaren liggen...je kunt maar beter constant weten
waar de veilige baasjes zijn...en als je mauwt, antwoorden ze vast wel! (ook als
de kittens nog niet vrij rondlopen, maar de 1e 3 weken in de kooi liggen te
sabbelen, praten moeder en kinderen met elkaar, wist je dat? met lieve kleine
geluidjes...zodra de kittens kunnen horen).
ik vermoed dat ie ook mauwt omdat ie zo
zijn vroegere gezelschap hier probeert te bereiken. Misschien omdat ie zich
onzeker voelt (nieuwe kamer; zie boven), maar kan ook zijn dat ie zó geniet dat
ie het wil delen. Binnen een week komt ie er wel achter dat het niet lukt en dan
wordt het minder, hoewel Siamezen natuurlijk altijd wel praters zijn...;-)
_______________________________________________________________________________________________________________________________
Op 1 oktober een update:
Goh, het nu pas even
rustig hier.
Net nog even de gekke 5 minuten... bijna de gordijnen in...
Hij reageert wel op foei!
Meneertje ligt nu in zijn tipi-tent te slapen. Zijn eigen huisje op de bank.
Ik ben echt continue met Nathan en de rest bezig geweest.
Het is overigens heel grappig dat ook Nathan een prooien-plekje heeft.
Hij rent met zijn speeltjes razendsnel naar de zolder.
Op de voorzolder (wij slapen op de zolderkamer) staat in de hoek een
tijgerstoel.
Daaronder legt ie zijn speeltjes neer.
_______________________________________________________________________________________________________________________________
De show in Nijmegen was blijkbaar te veel voor me
en toen ik Nathan zou gaan brengen, de woensdag daarop, lag ik ziek in bed; niet
in staat om auto te rijden. Maar zijn nieuwe papa en mama hadden daar gelukkig
begrip voor en kwamen hem halen.
Hij heeft het de eerste avond en vooral de
nacht zwaar gehad, het arme manneke...steeds mauwen en onrustig zijn, onder de
bank of het bed zitten...Gelukkig was er inderdaad wel een goede klik met de
nieuwe verzorgers en samen met z'n kersverse papa liet ie zich in de loop van de
volgende dag de trappen afloodsen, achter een speeltje aan en begon ie de
woonkamer echt te verkennen. Om half 11 mailde Maurice:
Hij drentelt vrolijk door
de kamer en is al volop aan het spelen! Ondertussen komt ie steeds even kopjes
halen.
Ik heb Maus en Ifan ondertussen ook maar in de kamer gelaten, ze hebben alle
drie al naar elkaar geblazen.
Op zich laten ze het allemaal maar gebeuren. Een goede start!
Ondertussen wil Nathan ook wat letters typen op de laptop….
Hij rent op dit moment door de kamer, de trappen op naar boven….. van de rustige/luie
Nathan is weinig meer over, haha.
De komende dagen zullen we veel aandacht aan hem besteden, zodat hij zich bij
ons veilig voelt.
Natuurlijk vergeten we de andere katten ook niet!
en een half uurtje later ontving ik de eerste foto's (het prachtige tipi-tentje
is speciaal voor hem gekocht!):
Hij speelt hier met een muis met pompoenstaart uit zijn kittenpakketje
Wàt een zalig groot huis...(i.v.m. de privacy
is dat van de foto's af gehaald)..als ik weer beter
ben, ga ik hem snel opzoeken!
_______________________________________________________________________________________________________________________________
Op 24 september ontving ik een mail van mensen die geïnteresseerd waren in het
ene nog overgebleven kitten van de 2 nesten. Meteen de volgende dag kwamen ze
kijken.
Narrador, door mij ook wel
liefkozend "Spinnekop" genoemd, vanwege zijn typisch Siamese, eigengereide
karakter, was onderhand al erg aan me gehecht en zodra de afspraak met zijn
toekomstige mama en papa gemaakt was, deed hij zijn halsbandje af, zodat we hem
moeilijker zouden kunnen herkennen. Ik snapte meteen waarom ie het deed en heb hem
uitgelegd dat ik hem ook héél lief vond, en snapte dat hij het allerliefste bij
mij wilde blijven, maar dat dit nu eenmaal niet ging. Dat hij beter goed kon
kiezen bij welke mensen hij dan toch wilde gaan wonen zodat hij mij het minst
zou missen en dat ik daar ook mijn best voor zou doen.
En hij bofte: de nieuwe papa en mama bleken net
als ik hun katten als hun kindjes te beschouwen en ze zijn nog veel rustiger van
karakter ook! Ze hebben al een oude HTK-kat, zwart-witte Maus en een uit
Griekenland meegenomen straatkat met Oosterse invloeden, Ifan. Maus vindt Ifan
veel te druk en daarom zochten ze vooral voor hem een speelkameraadje. Ze hadden
op mijn site al naar zijn foto's gekeken en een paar namen verzonnen die ze
erbij vonden passen. En dezelfde avond mailden ze me zijn nieuwe naam: Nathan.
Omdat hij zo lief en rustig was....(hihi, ik hóór ze nog wel, over een paar
weekjes...).
Ik kon merken aan Maurice en Meike dat ze er
echt slag van hebben om met katten om te gaan. Dit zie je ook op de foto's. Ze
dringen zich niet op en jagen de katten niet op, maar geven hen de tijd om te
wennen. Ik kon ook merken dat ze zich goed in het ras verdiept hadden en hoewel
het hun eerste raskat wordt, hadden ze er kijk op en kon ik zien hoe ze
genietend naar Isadora keken, die zich dit graag liet welgevallen...
Woensdag de 30e ga ik hem brengen! Zijn nieuwe papa en mama tellen de uren af...
|